Jedną z mało zdiagnozowanych przyczyn chorób drzewa są patogeny zgnilizny korzeni. Zgnilizna korzeni opieńki to nazwa zaburzenia wywołanego przez patogen grzybowy. Ta choroba objawia się na kilka różnych sposobów i ważne jest, aby skonsultować się z arborystą, który wie, na co zwrócić uwagę, zanim zostanie postawiona diagnoza.
Opieńki – ciężko diagnozowana infekcja
Niestety ten patogen jest jedną z najczęstszych chorób roślin krajobrazowych, ale pozostaje jedną z najrzadziej zdiagnozowanych, ponieważ tak trudno jest go właściwie zidentyfikować. Najłatwiejszym sposobem pozytywnego zidentyfikowania jest pojawienie się grzyba, które wyrastają w przeciągu ciągu kilku godzin i znikają za kilka dni.
Opieńki to jedyne grzyby, które funkcjonują zarówno jako patogen (choroba), jak i saprofit (rozkładający martwe drewno). Zdolność grzyba do przejścia do żywej tkanki i rozpoczęcia zabijania drzewa jest skorelowana z wieloma czynnikami, w tym zdrowiem drzewa, gatunkiem i czynnikami środowiskowymi. Czasami pierwszym objawem jest umierające drzewo, a czasami roślina może żyć przez wiele lat z aktywną infekcją.
Opieńki w kuchni
Grzyby tego rodzaju są sporym problemem w lasach, dlatego warto je zbierać i przyrządzać wiele smacznych potraw. Cechują się słodkawym i lekko orzechowym smakiem. Przed spożyciem należy obowiązkowo poddać je odpowiedniej obróbce termicznej. Z powodzeniem można przygotować z opieniek zupy, sosy czy smaczne farsze do pierogów. Najbardziej popularne są jednak przetwory, takie jak grzyby marynowane, w pomidorach czy solone. Niektórzy grzybiarze zalecają, aby opieńki przed właściwym gotowaniem sparzyć. Należy wrzucić je do gotującej się wody na 2-3 minuty, a następnie wyjąć i przygotowywać jak zawsze. Obgotowanie grzybów usuwa z nich goryczkę oraz niektóre substancje, które mogą podrażniać żołądek.
Właściwości
Przed przygotowaniem smakołyków, należy wziąć pod uwagę, że opieńki są ciężkostrawne. Dlatego też nie powinny być podawane osobom z problemami trawiennymi. Do spożycia najlepsze są kapelusze, ogonki najczęściej się wyrzuca ze względu na to, że są twarde i łykowate. Grzyby zawierają białko, tłuszcze oraz cukry. Dodatkowo są również źródłem fosforu, wapnia i sodu. Dostarczają witamin z grupy B, 15 różnych aminokwasów oraz błonnik pokarmowy beta-glukan. ten ostatni składnik jest szczególnie cenny, ze względu na potwierdzone naukowo właściwości lecznicze. Przede wszystkim wpływają na zapobieganie otyłości, obniżenie poziomu cholesterolu we krwi, a także na regulację pracy jelit.